Nino Bakeneko

Imię i Nazwisko: Nino Bakeneko

Przezwiska: Ma tylko jedno przezwisko, którym dosyć często posługuje się w internecie, a brzmi ono Neko.

Wiek: 18 lat

Płeć: Kobieta

Pochodzenie: Mimo posiadania rodziców pochodzenia japońskiego, to sama Nino urodziła się już w Stanach Zjednoczonych w Nowym Yorku.

Głos: Ytna - Your Reality 

Praca: Chodzi jeszcze do liceum. Jednocześnie jest też blogerką. Nagrywa krótkie i proste vlogi, wrzuca różne zdjęcia i opisuje swój dzień na swoim blogu, jak i niektórych social mediach.

Charakter: Jasnowłosa to na co dzień raczej cicha dziewczyna, prawie cały czas wpatrzona w ekran swojego telefonu. Siedzi tak na nim, odkąd tylko założyła bloga. Wie, że czasem przesadza z tym, jednak inaczej nie potrafi. Boi się, że mogłaby zawieść swoje Bakusie. Pokazuje im całą siebie, od góry do dołu, wypisz wymaluj Neko.

Jest strasznie rozgadaną dziewczynką, która w najlepsze mogłaby gadać i gadać. Nienawidzi, gdy ktoś jej przerywa i zawsze z utęsknieniem czeka, aż przestanie mówić, żeby sama mogła zabrać głos. Ponadto dużo się uśmiecha. Prawie cały czas. I łatwo ją rozśmieszyć. Wystarczy powiedzieć (nawet słaby) żart lub się potknąć, czy nawet kichnąć (nawet nie pytajcie). Może i jej śmiech na początku brzmi jak dźwięk dzwoneczków, jednak jak się weźmie i mocno ją rozśmieszy, to… świnka, traktor lub zebra – tak się opisuje jej prawdziwy śmiech. Może nawet brzmieć, jakby się dusiła, raz bibliotekarka w szkole jak to słyszała, to już chciała dzwonić po karetkę. Ale wszystko z nią w porządku! Chyba…

Jest bardzo dziecinna. Nawet nie wiecie, ile ma w szafie i na półkach rzeczy ze słodkim motywem, które mogą uchodzić za te przeznaczone dla dzieci. Ma nawet stos pluszaków, głównie leżących na łóżku lub w koszu obok. Bez przytulanki nie zaśnie, nawet jak Szprot będzie z nią spał. I to nic. Każdy jej pluszak ma imię, naprawdę. Jednak nie śpi z nimi tylko dlatego, że jest pluszakoholiczką. Brązowooka to jeden z większych tchórzów, jakich świat może znać. Nienawidzi horrorów w każdej postaci. Film, teledysk w piosence, książka, komiks – w każdej. Nie wspomnę o tym, że jak ma zrobić coś „strasznego”, to wnet lecą jej łzy z oczu. Tak naprawdę boi się bardzo wielu rzeczy, których nawet nie będę wymieniać, bo to częściowo żałosne. Jednak nie zawsze okazuje strach. Próbuje nieraz być odważna, nawet jej to wychodzi. Ale jak ma dojść co do czego, to wymięka i płacze, szkoda gadać.

No i nie potrafi rozmawiać z ludźmi płci przeciwnej. Kompletnie jej nie idzie. Ucieka wzrokiem, zakrywa twarz włosami (a przynajmniej próbuje) i jakoś kuli się w sobie (wyjątkiem jest Tetsu). Nikt nie wie, dlaczego tak dokładnie jest i jakoś nikt specjalnie nie próbował tego rozgryźć. I tak kompletnie inna wydaje się, gdy wchodzi do całego internetu. Przynajmniej w kwestii mężczyzn. 

Wygląd: Nino to niziutka i filigranowa dziewczynka. Posiada ledwo półtora metra wzrostu, przy wadze pięćdziesięciu kilo. Pyzate policzki, szczupła szyja, małe dłonie, drobne ramiona i nogi, a do tego płaski brzuch z wyraźnym wzięciem w talii i niezłym tyłkiem. O biuście lepiej nie wspominać, to dla niej drastyczny temat.

Co dziwne, jej włosy zawsze miały kolor jasnego brązu z ciemniejszym kleksem na środku głowy. Nie żartuję, ma tak od dzieciństwa, przez co była posądzana o farbowanie włosów w wieku czterech lat. Nieprzyjemna sprawa, uwierzcie. Zwykle sięgają one dziewczynie nieco za ramiona, a do ciemnobrązowych oczy wpada grzywka. Lubi się nią bawić, zwyczajnie dmuchając.

Styl jasnowłosej jest raczej luźny i wygodny. Mała ilość sukienek czy spódnic, dużo dżinsów i czarnych legginsów. A do tego szeroka, duża, najczęściej męska bluza. A ma takich pełno i to nie tylko przez podkradanie ich bratu. Jeśli chodzi o buty, to trzeba wspomnieć, że posiada bardzo dużo różnych par. Od zwykłych tenisówek przez platformy po buty na wysokim obcasie. Mają zakryć jej niski wzrost, który jest dla niej lekkim kompleksem.

Mówiąc o dodatkach, trzeba zaznaczyć, że raczej od nich stroni. Drobne kolczyki w uszach – okey. Bransoletkom i naszyjnikom mówimy raczej nie.

Jeśli o makijaż chodzi, to Neko może się trochę wypowiedzieć na ten temat. Ma niezły kuferek z różnymi tuszami, pudrami, szminkami i tym podobnymi. Co najśmieszniejsze, nigdy nie wie, jakich danego dnia użyć. Zawsze wtedy decyduje się na los ze strony Szprota. 

Zainteresowania/Hobby: Fotografia, koty, bajki, muzyka, no i jej blog oczywiście.

Rodzina:

•  Asami i Nabuhiko Bakeneko – rodzice brązowookiej. Bardzo mili i tolerancyjni ludzie. Mimo że to dziadkowie zaaranżowali ich małżeństwo, zakochali się w sobie od pierwszego wejrzenia. Wielcy kociarze, zawsze mieli do nich słabość, więc w domu zawsze się roiło od tych zwierząt. Kiedy ich córka skończyła szesnaście lat, postanowili udać się w podróż dookoła świata, ratując zagrożone gatunki wielkich kotów. Co jakiś czas piszą do swoich dzieci listy, raczej się o nich nie martwiąc.
•  Tetsuya „Tetsu” Bakeneko – starszy brat dziewczyny. Bardzo do niej podobny, mimo że dzieli ich pięć lat różnicy. Gdyby nie niski wzrost Nino mogliby uchodzić za bliźnięta, dosłownie. Na razie jedyny jej opiekun. Pracuje w policji, a także zajmuje się wszelkimi domowymi obowiązkami. Jego hobby? Ochrzanianie siostry, że nic nie robi. Jednak i tak ją kocha. No i strasznie jest względem niej opiekuńczy. Okropnie nie lubi, gdy używa przy nim telefonu i nagrywa coś na bloga. Rodzeństwo wbrew pozorom jest ze sobą bardzo zżyte. 

Partner: -

Zakochany/a: -

Orientacja: Heteroseksualna

Inne:

- Jej blog nosi nazwę „Świat Kotki”.

- Na wszelkich portalach społecznościowych używa nazwy „NekoNi”.

- Ma swoje „szczęśliwe” kolczyki w kształcie czterolistnych koniczynek, które były w zestawie z jednym jogurtem. Zakłada je tylko na wyjątkowe okazje.

- Uwielbia ubierać dwie różne skarpetki, które również określa mianem „przynoszących szczęście”.

- Wypija codziennie jeden kubek mleka, mając nadzieję, że jeszcze urośnie.

- Kiedy wstaje, to zwykle ma pełno sierści Szprota w buzi.

- Nazwa jej fandomu – Bakusie – wzięła się od członka „Bake” w jej nazwisku, które skojarzyło się jednemu z jej pierwszych „fanów” z nazwą jogurtu „Bakuś”. Postanowiła to wykorzystać.

- Jej nazwisko Bakeneko pochodzi od jednego z demonów z folkloru japońskiego – kota o dwóch ogonach, który po zjedzeniu człowieka mógł przybrać jego postać i żyć za niego. W dzieciństwie była straszona przez rodziców, że ich koty to skryte bakeneko, które tylko czekają, aż jasnowłosa będzie niegrzeczna, żeby ją pożreć. Wierzyła w te historie do dwunastego roku życia.

- Ma jedną wielką kolekcję bajek na DVD, które najbardziej jej się podobają.

- Miłośniczka muzyki gatunku k-pop, j-pop i j-rock.

- Potrafi płynnie mówić po japońsku, a jedzenie pałeczkami opanowała do perfekcji, przez co nieraz woli jeść właśnie nimi.

- Kompletne beztalencie, jeśli chodzi o gotowanie. Nawet nie wpuszczajcie jej do kuchni, aby zrobiła kanapki, bo skończy bez palców. 

Historia: Neko urodziła się jako drugie i ostatnie dziecko państwa Bakeneko, wielkich podróżników i dobrodusznych ludzi, prawdziwych kociarzy. Wychowywana została w pełnej rodzinie i kilkoma pupilami. Nigdy jakoś specjalnie nie była lubiana w przedszkolu, a potem w szkole. Zmieniło się, gdy w wieku szesnastu lat postanowiła prowadzić własnego bloga, który trzyma się do dzisiaj i jest dosyć popularny. Uwielbia nagrywać krótkie filmy dla swoich „fanów” lub jak ich nazywa - Bakusiów. 

Pojazd: Nigdy nie interesowało jej posiadanie prawa jazdy, dlatego też go nie posiada. Zawsze lubiła chodzić, zwłaszcza gdy muzyka grała w jej uszach.

Pupil: Szprot, Tuńczyk, Makrela i Sardynka

Steruje: ZlotyPies (howrse)

Pupile

Imię: Szprot

Wiek: 7 lat

Rasa: Kot rasy maine coon – ma nawet rodowód.

Charakter: Niezwykle mądry kocur i straszna przylepa. Niezwykle przywiązany do brązowookiej. Je wtedy, gdy ona, zawsze wita ją, gdy wraca do domu i żegna, kiedy wychodzi. Lubi towarzyszyć jej podczas kąpieli (przez co czasem wpada do wanny) i uwielbia z nią spać. Ma słabą tolerancję do mężczyzn, zdecydowanie woli kobiety (spokojnie, jest wykastrowany). Miłośnik sera i pasty do zębów. 

Ciekawostki:

- Pomaga zwykle dziewczynie w wyborze rzeczy do makijażu, losowo wskazując łapką dany przedmiot.

- Zawsze ociera się o twarz Nino i mruczy, chcąc w ten sposób ją obudzić. 

Imię: Tuńczyk

Wiek: 4 lata

Rasa: Kot, podobno z domieszką kota syjamskiego ale to nie jest pewne.

Charakter: Nie ufajcie jego przyjacielskiego wyglądowi i tym cudnym niebieskim oczom. Tak naprawdę to nieco wredny kocur. Jednak jest naprawdę nieprzyjemny dla nowych osób. Przykład: jeśli przyjdzie jakiś gość do rodzeństwa Bakeneko i ten ktoś dostanie kubek z kawą, to Tuńczyk potrafi wskoczyć na stół, a następnie przewrócić ten kubek. Dlatego zawsze, jak są goście, jest zamykany w sypialni jasnowłosej, lub Tetsu i grzecznie tam siedzi. Poza tym służy rodzinie jako śmietnik. Stary chleb? „Tuńczyk, jedzenie!”. Resztki majonezu? „Tuńczyk, jedzenie!”. Kocur zjada praktycznie wszystko, a do tego jest zdrowy jak ryba. O ironio dla jego imienia… Miłość okazuje w trzy sposoby. Pierwszy: drapie ręce, które go trzymają. Drugi: gryzie rękę, która go głaszcze. Trzeci: liże stopy. 

Ciekawostki:

- Zdecydowanie woli lizać nagie stopy, niżeli w skarpetkach.

                                                        

Imię: Makrela (często zdrabniane do Makrelki)
Wiek: Niecały rok
Rasa: Kot, zwyczajny dachowiec.
Charakter: Cicha i spokojna kotka, ułożona, woli samotność, ewentualnie towarzystwo Sardynki, której stara się nie odstępować na krok. Zdecydowanie obojętna wobec ludzi i pieszczot. W zwyczaju mruczy tylko w obecności siostry. Wbrew pozorom jest dosyć strachliwa. Ucieka na sam dźwięk otwieranych drzwi. Słabo reaguje na swoje imię.
Ciekawostki:
- Jest rodzoną siostrą Sardynki.
- Gdy nie może przez dłuższą chwilę znaleźć siostry, zaczyna miauczeć wniebogłosy.
- Uwielbia leżeć z Sardynką w pralce.

Imię: Sardynka

Wiek: Niecały rok

Rasa: Jak jej siostra – również jest kotem, a do tego dachowcem.

Charakter: Kompletne przeciwieństwo Makreli. Ciekawska kotka, której wszędzie pełno. Nie ma chyba takiego drugiego kota chętnego na pieszczoty, zabawy, który wręcz garnie się do ludzi, czasami tym przerażając. Miauczy ze szczęścia, więc prawie nigdy nie jest cicho. Uwielbia siedzieć na czyichś ramionach – na razie to nie problem, ale jak urośnie, to ojojoj… Poza tym uwielbia straszyć Makrele. Chowa się gdzieś, ta ją szuka, rozpaczliwie miaucząc i tu nagle wyskakuje taka Sardynka spod kanapy. Często przyprawia o zawał swoich właścicieli. Zwłaszcza, jak zamknie się pralkę, chcąc ją włączyć i wtedy się słyszy, jak coś ze środka stuka, a w pralce kot. Bardzo przyjacielska, uwielbia droczyć się ze Szprotem i Tuńczykiem, z którymi nie ma przez to dobrego kontaktu. 

Ciekawostki:

- Jest rodzoną siostrą Makreli.

- Ma słabość do papieru toaletowego.

                                                          - Uwielbia pchać się do zlewu, gdy z kranu leci woda.